C. PLINI SECUNDI NATURALIS HISTORIAE LIBRI XXXVII. RECENSUIT ET COMMENTARIIS CRITICIS INDICIBUSQUE INSTRUXIT IULIUS SILLIG. VOLUMEN III. UNI HAMBURGI ET GOTHAE, SUMPTIBUS FRIDERICI ET ANDREAE PERTHES. MDCCCLIII. SECT. 1. Pomiferae arbores quaeque mitioribus sucis vo- § 1 luptatem primae cibis attulerunt et necessario alimento delicias miscere docuerunt, sive illae ultro sive ab homine didicere blandos sapores adoptione et connubio idque munus etiam feris volucribusque dididimus, intra praedictas con- s stant. Proxumum erat narrare glandiferas quoque, primo victu i mortalium alvorum nutrices inopis ac ferae sortis, ni praeverti cogeret admiratio usu conperta, quaenam qualisque esset m vita sine arbore ulla, sine frutice viventium. CAP. I. Diximus et in oriente quidem iuxta oceanum con- 2 pluris ea in necessitate gentis; sunt vero et in septentrione e e visae nobis Chaucorum qui maiores minoresque appellantur. D Vasto ibi meatu bis dierum noctiumque singularum intervallis effusus in inmensum agitur oceanus, operiens aeternam rerum naturae controversiam dubiamque terrae situm an ille, a. sive, om. a. blando savolucribus, d. dididimus, ita nos scriV. Horat. sat. II. 2, 67. constat, Ad hunc librum toti sunt excussi ad; de D v. ad initium libri XIV. § 1. miscere, Tadr. immiscere, B. poris, a. conubio, a. minus, d. psimus. didicimus, ar. dedimus, dẞy. ad. quoque, adr. quoque quae, Br. primo, r. primae, Tady. Cui si lectioni aliquid tribuendum, primo e legendum est; vid. Hand. Tursell. 2, 637. no. 41. — victu, r. victum, adßr. — alvorum, ar. aluerunt, dßy. § 2. Diximus 13, 139. vero et, Ta. vero, dßr. Caucorum, a. qui, a. que, Td. appellentur, d. bis, a. prope, Td. perpetuis bis, r. operiens aeternam, ad. aet. oper., ßy. dubiamque, Td. dubiamve, r. dubiumque, aßr. situm an, ita nos scripsimus. sitam, d. sit an, Taßy. Situs pro regio proprie est Plinianum; v. 2, 168. 4, 102. 5, 62. 6, 44. 12, 85. 108. PLIN. III. 1 cont. D. a |